انتخاباتی که ایران و دنیا را شگفت زده کرد!

        اعلام پیروزی حسن روحانی آن هم در یک مرحله نه تنها ایران بلکه جهان را شگفت زده کرد.بسیاری از کارشناسان خارجی انتخابات ایران را نمایشی و شخص رییس جمهور را گزینشی و از پیش تعیین شده توسط رهبر و بیت رهبری می دانستند.و سپاه را متهم به مهندسی آرا می کردند.

       حضور گسترده مردم در انتخابات و امانت داری از رای مردم توسط دست اندرکاران انتخاباتو بی طرفی مقام معظم رهبری خلاف این امر را اثبات  کرد.یک سیستم انتخاباتی آزاد و مورد اعتماد باعث می شود که مردم بتوانند مخالفت و موافقت خود را با سیاستهای جاری حاکمان کشورخود از طریق آرا نشان دهند به جای اینکه آشوب و شورش به پا کنند یا مانند لیبی و سوریه دست به نبرد مسلحانه بزنند.انتخاب آزاد و مورد اعتماد یک سوپاپ اطمینان برای امنیت و اقتدار یک کشور می باشد.

      شرکت مردم در انتخابات و پیروزی حسن روحانی و ترکیب آرای کاندیدا ها حاوی نکته های فراوان ، آشکار و مختلفی بود و باعث خوشحالی و ناراحتی افراد و طیف های مختلفی گردید.که باید با دقت در آنها ،سیاستهای جسورانه ، محکم ، سریع و عاقلانه جهت پیشبرد کشور گرفت.

چه کسانی از پیروزی حسن روحانی اندوهگین شدند؟

1-      تندروها و افراط گرایان در آمریکا ، اسراییل ، اروپا، منطقه و ایران

2-      اقتدارگرایان و قانون گریزان در ایران

3-      حکومت های استبدادی و خودکامه در کشورهای عربی که مخالفت های مردمی داخلی را به ایران نسبت می دهند.

4-      احتکار گران و کسانی که از نوسان قیمت ارز و کالا و از نداشتن ثبات در بازار سودهای فراوانی برده اند

5-      ثروت اندوزان باد آورده و یک شبه

چه کسانی از پیروزی حسن روحانی شاد گشتند؟

1-      مردمی که به دنبال تغیرات جدی ،سریع و قابل لمس با حس تازگی در سیاستهای داخلی ، خارجی و اقتصادی ایران هستند.از جمله ارزانی ، تقویت پول ملی و...

2-      میانه روهایی که آرزو دارند تندروها از صحنه سیاست داخلی و خارجی کشور کنار روند.

3-      بازاریانی که به دنبال ثبات اقتصادی در کشور هستند.

4-      افرادی که در جریان اعتراضات سال 88 به حاشیه رانده شده ،زندان یا مجبور به ترک کشور شده اند.

5-      بخش خصوصی که خواستار پایان دادن به حضور نظامیان و اقتدارگران و امنیتی ها در بخش های مختلف اقتصاد کشور هستند.

6-      جوانانی که امید دارند محدودیتها دربخش هایی نظیر اینترنت ، ماهواره و... برداشته شود یا حداقل کمتر گردد و آزادی بیشتری به آنها داده شود.و در ایران همراه با فناوری جهانی باشند.

7-      مخالفان امنیتی کردن فضای سیاسی ، مدنی ، فرهنگی و اقتصادی کشور

8-      ورزش دوستانی که از مافیای ورزش و دخالت های مختلف در ورزش خسته شده اند و خواستار ورزش حرفه ایی هستند.

9-      اصحاب رسانه ، موسیقی و سینما که با محدودیتهای مختلفی روبرو بوده اند.

10-  کسانی که می ترسیدند ایران کره شمالی دیگری شود. یا درگیر جنگ ، تجزیه و فرو پاشی گردد.

اصول گرایان چرا شکست خوردند؟

    اول باید به این نکته توجه کنیم که تمام کسانی که به آقای روحانی رای دادند اصلاح طلب نبودند، اصول گرایان میانه و دیگران هم بودند همان گونه که بیشتر کسانی که  به آقایان ولایتی ، رضایی و قالی باف رای دادند به برنامه ها و عملکرد آنها رای دادند تا اینکه واقعا اصول گرا باشند.به جز طرفداران آقای جلیلی ، که این انتخابات  میزان وزن واقعی سیاستهای آنها نزد افکار عمومی مردم ایران را کاملا مشخص کرد .

      شاید خیلی از ما داستان ملا نصر الدین را شنیده باشیم که یک روز وقتی به نانوایی رفت که نان بگیرد دید صف نانوایی خیلی شلوغ است به دروغ گفت در کوچه پشتی نان مفتی پخش می کنند.همه دویدند تا به نان های مجانی برسند و صف خالی شد ناگهان ملا که می خواست صف خالی شود و به راحتی نان بگیرد به خودش گفت شاید راست باشد بهتر است خودم هم بروم و از قافله عقب نمانم.  و در واقع دروغ خود را باور کرد و راه افتاد و رفت که نان مجانی بگیرد که گیر جمعیت خمشگینی افتاد که دست خالی از نان های مجانی برگشته بودند.

   وضعیت اصول گرایان نیز همین گونه بود آنها افکار عمومی کشور و وضعیت اقتصادی و سیاسی کشور را آنگونه که دوست داشتند می دیدند و تفسیر می کردند و نمودار و آمارهای  کشور را خیلی خوب نشان می دادند و کم کم هم باورشان شد که اوضاع به همین گونه است و بر اساس این آمار و اطلاعات در مناظره ها و تبلیغات انتخاباتی شرکت کردند .به امید آن که همان گونه که یک جبهه در انتخابات مجلس پیروزیی هایی داشت دوباره آن را تکرار کنند.اما غافل از اینکه آن پیروزی ها عادلانه   نبودند.رد صلاحیتها و حذف سنگین توسط نهادها و ارگان های مربوط باعث این پیروزی بود نه یک رقابت قوی و مبتنی بر افکار و خواسته های عمومی و واقعی مردم. این تضاد در صف آرایی مجلس در پشتیبانی از نامزادهای اصول گرا گواه بر این مدعی است .در حالی که اصول گرایان باید از خود می پرسیدند: آیا سیاستهای آنها مورد قبول مردم است و چقدر از مردم سیاستهای آنها را قبول دارند ؟

اکنون چه وظیفه ایی بر دوش رییس جمهور منتخب می باشد؟

    دولت نباید بعضی مردم را دشمن پندارد و برای محدود کردن آزادی های اقتصادی ، سیاسی ، مدنی و فردی آنها برنامه ریزی کند بلکه باید از تمام ظرفیت و توان کل مردم استفاده نماید.

   ملت ایران نشان دادند که از هر نژاد، اقوام و دینی هم که باشند نه تنها به کشور خود علاقه زیادی دارند بلکه از آشوب و ناامنی در کشور بیزارند و از حاکمیت و منافع ملی کشور به شدت حمایت و دفاع می کند.

   اقتدار یک کشور به اتحاد ملی و رضایت مردم از سیاستهای کشور در عرصه داخلی و خارجی می باشد.متحد کردن مردم و آشتی دادن آنها با دولت و حکومت بعد از انتخابات سال 88 باعث عقب نشینی غرب و دشمنان کشور خواهد شد.وظیفه سنگینی که بر دوش رییس جمهور منتخب افتاده است .

  آقای روحانی وقت زیادی ندارد خطرات زیادی وجود دارد تمام کشورهای منطقه در گیر مشکلات سختی هستند وضعیت اوبا ما متزلزل و در برابر تندروهای آمریکایی قدرت مانور چندانی ندارد اروپا  درگیر مشکلات اقتصادی فراوان و اسراییل گرفتار مشکلات شدید داخلی و انزوای بین المللی می باشد.وضعیت منطقه و جهان دیگر مثل 8 ، 12یا 16 سال پیش نیست.

     او باید به مطالبات مردم به صورت جدی و به سرعت پاسخ دهد تا اتحاد و همدلی در کشور به وجود آید مطالباتی که در کوچه و خیابان و فضای مجازی از مردم شنیده می شود .او باید افراطی ها و اقتدارگرایان  را از مراکز قدرت و رسانه ها دور کند.او باید از این پتانسیلی که به وجود آمده وتا فرصت و زمان از بین نرفته است استفاده کند و اشتباهات گذشته  را در فرصت سوزی تکرار نکند و مهمتر اینکه  با پشتوانه رای مردم نباید بلندگوی افراطی ها و اقتدارگرایان در ایران و جهان باشد.سپس با اتحاد محکمی که در پشت سر خود ساخته است به گفتگو با جامعه جهانی و دشمنان کشور بپردازد.

    وزن هر سیاستی میزان رای مردمی بود که به پای آن ریخته شد او نباید حرف های کهنه و خسته کننده را تکرار کند .او باید امیدی را که زنده شده است همچنان زنده نگه دارد . او باید بداند جسارت و شجاعت می خواهد که ایران را از مشکلات شدید نجات دهد . وقت اندک است و دشمنان زیاد وقوی هستند  .

    به جز فرصت و مسئولیت تاریخی که به گردن آقای روحانی افتاده است پشتیبانی رهبری معظم  ، مجلس ،قوه قضاییه و نهادهای تاثیر گذاردیگر نیز جهت اتحاد محکم درونی کشور به شدت ضروری و حیاتی است مخصوصا زمانی که دشمنان مختلف منتظر کوچکترین فرصت جهت ضربه زدن به کشوری با 10000 سال تاریخ و تمدن بزرگ می باشند.کشوری که قدرت خود را از گوناگونی اقوام و اعتقاد راسخ به اسلام می گیرد و خیزش خود را جهت تبدیل شدن به یک قدرت منطقه ایی و تاثیر گذار در جهان آغاز کرده است.

  راستگو 26/3/92